رانندگان اسنپ و تپسی بخوانند / جزییاتی جدید از بیمه رانندگان تاکسی‌های اینترنتی + راهنمای ثبت‌نام رانندگان

تصویبنامه هیئت وزیران درخصوص آیین نامه اجرایی بند «چ» ماده ۲۸ قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران (موضوع بیمه اجتماعی ارایه کنندگان خدمات حمل و نقل بار و مسافر از طریق سکوهای مجازی) ابلاغ شد.

؛ محمد رضا عارف، معاون اول رییس جمهور تصویبنامه مصوب جلسه مورخ ۰۱/۱۲/۱۴۰۳ هیات وزیران درخصوص «آیین نامه اجرایی بند چ ماده ۲۸ قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران (موضوع بیمه اجتماعی ارایه کنندگان خدمات حمل و نقل بار و مسافر از طریق سکوهای مجازی)» با شماره ۱۸۹۶۴۳ در تاریخ ۰۷/۱۲/۱۴۰۳ را برای اجرا ابلاغ کرد.

بر اساس این تصویبنامه سازمان تأمین اجتماعی مکلف است نسبت به پوشش بیمه‌ای مشمولان مطابق این آیین‌نامه و ماده واحده اصلاحی قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری مصوب ۱۳۸۸ و سایر شرایط مندرج در قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ اقدام نماید.

همچنین سازمان تأمین اجتماعی مکلف شده است دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه برای مشمولان را مطابق با ماده ۳۵ قانون تأمین اجتماعی به صورت مقطوع تعیین کند.

بر مبنای این آیین‌نامه مقرر شده است به منظور توسعه و گسترش پوشش بیمه‌های اجتماعی و تسهیل در پوشش بیمه‌ای مشمولان، سازمان مجاز است حسب توافق با صاحبان سکوهای مجازی و اعلام موافقت بیمه شده، نسبت به پرداخت درصدی از سهم در آمد صاحبان هر سکو به عنوان حق بیمه سرانه اقدام کند، در این صورت معادل دریافتی از صاحبان سکوهای مجازی از حق بیمه مربوط کسر خواهد شد.

شایان ذکر از موضوع بیمه کسب وکارهای نوین و فعالان سکوهای مجازی از جمله محورهای طرح بیست‌گانه تحول آفرین و توسعه‌ای سازمان تأمین اجتماعی است که در دستور کار سازمان قرار دارد و کارگروه ویژه‌ای به این منظور تعیین و پی‌گیری‌های لازم انجام شده است.

متن کامل این آیین نامه به شرح زیر می‌باشد

رانندگان اسنپ و تپسی تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار می‌گیرند.

به گزارش عرشه آنلاین ؛ در اسفند ۱۴۰۳، هیئت وزیران آیین‌نامه‌ای را تصویب کرد که براساس آن، رانندگان تاکسی‌های اینترنتی مانند اسنپ و تپسی تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی قرار می‌گیرند. این اقدام در راستای حمایت از رانندگان شاغل در سکوهای مجازی حمل‌ونقل بار و مسافر صورت می‌گیرد. با توجه به این مصوبه، رانندگان می‌توانند از مزایای بیمه تأمین اجتماعی بهره‌مند شوند و از خدماتی مانند بازنشستگی، درمان و دیگر خدمات اجتماعی استفاده کنند.

نحوه پوشش بیمه‌ای رانندگان اسنپ و تپسی

بر اساس این آیین‌نامه، رانندگان فعال در سکوهای مجازی حمل‌ونقل بار و مسافر، همچون اسنپ و تپسی، می‌توانند به‌عنوان شاغلان مستقل از پوشش بیمه تأمین اجتماعی برخوردار شوند. این پوشش بیمه‌ای شامل مزایای مختلفی همچون بازنشستگی، درمان، از کارافتادگی و سایر خدمات تأمین اجتماعی است. 

چه کسانی می‌توانند از پوشش بیمه تأمین اجتماعی رانندگان استفاده کنند؟

پوشش بیمه‌ای تأمین اجتماعی به رانندگان شاغل در سکوهای مجازی حمل‌ونقل بار و مسافر تعلق می‌گیرد. این رانندگان به‌عنوان شاغلان مستقل می‌توانند از این خدمات بهره‌مند شوند. به این ترتیب، تمامی رانندگانی که به‌طور فعال در این حوزه فعالیت دارند، مشمول این بیمه خواهند شد. از آنجا که بسیاری از این رانندگان به‌عنوان کارمندان قراردادی یا حقوق‌بگیر در نظر گرفته نمی‌شوند، این قانون به‌ویژه برای حمایت از شاغلان مستقل اهمیت دارد.

نحوه ثبت‌نام بیمه تأمین اجتماعی رانندگان اسنپ

جزئیات اجرایی این مصوبه، از جمله فرآیند ثبت‌نام و میزان سهم پرداختی راننده و دولت در حق بیمه، هنوز اعلام نشده است. به نظر می رسد این اطلاعات به‌زودی از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی منتشر شود. رانندگان اسنپ و تپسی باید برای ثبت‌نام در این برنامه، اقداماتی مانند پرداخت حق بیمه به‌صورت خویش‌فرما را انجام دهند و جزئیات دقیق این فرآیند به‌زودی مشخص خواهد شد.

نکات مهم در خصوص بیمه تأمین اجتماعی رانندگان اسنپ و تپسی

۱. با تحت پوشش قرار گرفتن بیمه تأمین اجتماعی، کاربری خودروی رانندگان از شخصی به عمومی تغییر می‌کند.

۲. این تغییر ممکن است بر نرخ بیمه شخص ثالث تأثیر بگذارد و برخی شرکت‌های بیمه ممکن است در صورت استفاده تجاری از خودرو، بخش‌هایی از خسارت را پرداخت نکنند.

۳. رانندگان باید برای دریافت پوشش بیمه‌ای، حق بیمه را به‌صورت خویش‌فرما پرداخت کنند.

۴رانندگان باید سلامت جسمی خود را تأیید کنند تا بتوانند از پوشش بیمه‌ای استفاده کنند.

۵. حداکثر سن برای دریافت کارت هوشمند رانندگی ۵۵ سال است.

بیمه رانندگان تامین اجتماعی، مانند سایر بیمه‌شدگان تامین اجتماعی، تابع قوانین و مقررات کلی این سازمان است؛ اما با‌توجه‌به ماهیت شغلی رانندگان، شرایط خاصی برای بازنشستگی آن‌ها در نظر گرفته شده که به شرح زیر است:

محاسبه حق بیمه رانندگان بر‌اساس نوع فعالیت و وسیله نقلیه آن‌ها انجام می‌شود. رانندگان می‌توانند با پرداخت حق بیمه بیشتر، از مزایای بازنشستگی بیشتری بهره‌مند شوند. تا این لحظه در قانون جدید بیمه تامین اجتماعی رانندگان شاهد تغییرات خاصی نبوده‌ایم. با‌توجه‌به ماهیت سخت این شغل این احتمال وجود دارد که این دسته از افراد مشمول تغییرات قانون جدید نشوند.

جزییات قانون جدید بازنشستگی رانندگان پایه و رانندگان تاکسی‌های اینترنتی

با‌توجه‌به ماهیت سخت و زیان‌آور شغل رانندگی پایه یک، این افراد می‌توانند از مزایای بازنشستگی پیش از موعد بهره‌مند شوند. در صورتی‌که رانندگان پایه یک، سابقه پرداخت حق بیمه در مشاغل سخت و زیان‌آور را داشته باشند، قانون جدید بازنشستگی رانندگان کامیون به این ترتیب است که با 20 سال سابقه متوالی یا 25 سال سابقه متناوب، بدون شرط سنی می‌توانند بازنشسته شوند.

رانندگان حمل‌و‌نقل عمومی درون و برون شهری نیز از مزایای بیمه تامین اجتماعی بهره‌مند می‌شوند. شرایط بازنشستگی این افراد، تابع قوانین کلی تامین اجتماعی است. در خصوص رانندگان تاکسی‌های اینترنتی نیز براساس قانون جدید بازنشستگی کارگران، رانندگان فعال در سکوهای مجازی حمل‌ونقل بار و مسافر از جمله تاکسی‌های اینترنتی، به‌عنوان شاغلین مستقل تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار خواهند گرفت. این اقدام به رانندگان امکان می‌دهد از مزایای بیمه بازنشستگی، درمان و سایر خدمات بیمه‌ای بهره‌مند شوند.

رییس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کل کشور گفت: گمانه زنی ها در خصوص چگونگی اجرای قانون بیمه کردن رانندگان اینترنتی پلتفرم‌های مجازی آغاز شد.

به گزارش عرشه آنلاین، در سال‌های اخیر، پیشرفت تکنولوژی و فناوری باعث آسان‌تر شدن فعالیت‌های روزمره زندگی همه ما انسان‌ها شده است. یکی از این پیشرفت‌ها که نقش بسیار مهمی در زندگی ما دارد، شکل‌گیری و گسترش پلتفرم‌های درخواست تاکسی یا به اصطلاح تاکسی‌های اینترنتی است که با ورود آن‌ها به زندگی ما، تحول بزرگی در نحوه حمل‌ونقل افراد به وجود آمده است. امروزه با استفاده از تلفن هوشمند فقط با چند کلیک به سادگی می‌توانید برای خود تاکسی دربست بگیرید. افراد زیادی هم در حال حاضر در قالب شغل اول و دوم مشغول فعالیت در تاکسی‌های اینترنتی هستند و البته این افراد نسبت به بیمه‌هایشان دغدغه‌هایی دارند.

بسیاری از کارشناسان با اشاره به فقدان رابطه کارفرمایی بین رانندگان اینترنتی با پلتفرم‌های مربوطه، دولت را موظف به تحت پوشش بیمه پایه قراردادن این گروه از شاغلین می‌دانند. درباره ضرورت توسعه چتر بیمه‌ای و مساله بیمه تاکسی‌های اینترنتی با اولیا علی‌بیگی، رییس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کل کشور به گفت‌وگو نشستیم که جزئیات این گفت‌وگو به شرح ذیل است؛

همان‌طور که می‌دانید نزدیک به ۷۳ درصد جمعیت کشور تحت پوشش بیمه‌های اجتماعی قرار دارند. ضرورت توسعه چتر بیمه‌ای برای ۲۷ درصد باقی‌مانده چیست؟

بر اساس اصل (۲۹) قانون اساسی؛ بیمه همگانی حق مردم و وظیفه دولت است. طبق این اصل، دولت وظیفه دارد آحاد مردم را از حیث بیمه و بازنشستگی تحت پوشش قرار دهد. طبق اصل (۲۹) قانون اساسی این امر، وظیفه حاکمیتی است؛ نه وظیفه تأمین‌اجتماعی. اما مسئولیت اصلی تأمین‌اجتماعی، بیمه‌های اجباری است و شاید یکی از عواملی که باعث شد منابع و مصارف سازمان تأمین‌اجتماعی دستخوش تغییراتی شود، تکالیفی است که دولت و مجلس در سنوات گذشته بر این سازمان تحمیل کردند، اما متأسفانه نسبت به تعهدات خود به موقع عمل نکردند. یعنی افراد و گروه‌های خاص را تحت پوشش سازمان تأمین‌اجتماعی قرار دادند و این تکلیف را برای سازمان ایجاد کردند، اما به تعهداتی که باید نسبت به این افراد عمل می‌کردند، پایبند نبودند؛ به این معنا که باید حق‌بیمه‌های این افراد را به صورت نقد و به موقع پرداخت می‌کردند که انجام ندادند و متأسفانه امروز منابع و مصارف سازمان در حال نزدیک شدن به هم است.

بنابراین معتقدم بیمه همگانی طبق اصل (۲۹) قانون اساسی وظیفه دولت و حاکمیت است و باید این افراد را شناسایی و بر مبنای بیمه پایه آنان را بیمه کند. اما رسالت اصلی سازمان تأمین‌اجتماعی، بیمه‌های اجباری است؛ یعنی افرادی که در یک کارگاه مشغول به کارند و دارای کارفرما هستند در واقع حقوق‌بگیر محسوب می‌شوند.

طبق ماده (۲) قانون کار، رابطه کارگری و کارفرمایی به معنای این است که رابطه دستمزدی بین کارگر و کارفرما برقرار باشد؛ یعنی هر فردی که رابطه دستمزدی با کارفرمای خود دارد طبق قانون کارفرما موظف است آن شخص را بیمه کند.

متأسفانه در کارگاه‌های کوچک که بیشتر در حوزه خدمات فعالیت دارند، افرادی که به کار اشتغال دارند فاقد بیمه هستند و طبیعتاً این امر وظیفه سازمان تأمین‌اجتماعی و وزارت کار است که با بازرسی‌های همیشگی و دوره‌ای این کارگاه‌ها را شناسایی کرده و کارفرمایان را مکلف به بیمه اجباری این افراد کنند.

رانندگان اینترنتی، پیک‌های موتوری و فروشگاه‌های اینترنتی اعم شاغلین خدماتی این حوزه به شمار می‌آیند که فاقد بیمه هستند. طبق قانون تأمین‌اجتماعی؛ برای برقراری بیمه باید رابطه کارگری و کارفرمایی شکل گیرد. از سوی دیگر، مدیران پلتفرم‌های اینترنتی معتقدند ما کارفرما نیستیم و تنها شرایط کار را برای این گروه از افراد ایجاد کرده‌ایم. به نظر شما چه راه‌حلی برای حل این مسئله وجود دارد؟

توجه داشته باشید افرادی که رابطه دستمزدی دارند، کارگر شناخته می‌شوند و کارفرما مکلف و موظف است نسبت به بیمه کردن این افراد اقدام کند.

کارگاه‌های کوچک بیشتر در حوزه خدمات فعالیت دارند و این ۲۷ درصد در این بخش‌ها بیشتر فعالیت می‌کنند که لازمه شناسایی و رعایت قانون در مورد آنان این است که وزارت کار و تأمین‌اجتماعی نظارت و بازرسی دوره‌ای و به صورت منظم از این بخش‌ها انجام دهند. این افراد باید مشمول بیمه شوند و کارفرمایانی که دارای کارگرانی با این خصوصیات و ویژگی‌ها هستند مکلف هستند کارگران خود را بیمه کنند و چنانچه کارفرما، کارگر خود را بیمه نکند، سازمان تأمین‌اجتماعی و وزارت کار موظف است با بازرسی دوره‌ای این افراد را شناسایی کرده و کارفرمایان را مکلف و ملزم به تحت پوشش درآوردن کارگران و بیمه‌های اجتماعی کنند.

اما افرادی که فاقد کارفرما هستند و رابطه دستمزدی بین آنها برقرار نیست، طبق اصل (۲۹) قانون اساسی وظیفه دولت و حاکمیت در مورد آنان این است که این افراد را تحت پوشش بیمه پایه قرار دهند. علی‌القاعده بیمه سلامت باید این کار را انجام دهد و در بخش بیمه سلامت می‌بایست این افراد تحت پوشش قرار گیرند.

در برنامه هفتم بندی وجود دارد که اینها نیز مکلف به بیمه‌پردازی شدند. اگر این موضوع به قانون تبدیل شود، رانندگان اینترنتی تکلیف‌شان روشن است و طبیعتاً مشکل این گروه‌ها بر اساس برنامه هفتم نیز حل می‌شود و طبق قانون تحت پوشش قرار می‌گیرند.

بار دیگر تأکید می‌کنم تأمین‌اجتماعی با سایر صندوق‌ها متفاوت است؛ چون سازمان تأمین‌اجتماعی، یک سازمان عمومی و غیردولتی است و منابع آن از محل حق‌بیمه‌ها تأمین می‌شود. طبیعتاً اگر دولت و یا مجلس قرار است گروه‌های خاصی را تحت پوشش بیمه تأمین‌اجتماعی قرار دهند باید در ابتدا تعهدات خود را به موقع انجام دهند تا تأمین‌اجتماعی بتواند برای این افراد خدمات مناسب فراهم کند. اما زمانی که ما سازمان را مکلف به تعهدی کنیم و تعهداتی که باید به موقع توسط دولت، ماهانه و سالانه انجام شود، صورت نگیرد، طبیعتاً به منابع سازمان آسیب وارد می‌شود و سازمان هم نمی‌تواند خدمات مناسب را برای بیمه‌شدگان فراهم کند و در نتیجه نارضایتی افراد بیمه‌شده به وجود می‌آید.

از نظر شما در خصوص بند «ج» ماده ۲۹ برنامه توسعه هفتم که در آن قید شده ارائه‌دهندگان خدمات حمل‌ونقل بار و مسافر که از طریق سکو (پلتفرم) های مجازی در آنجا مشغول به فعالیت بوده و بیمه بازنشستگی ندارند، مجاز به بیمه کردن خود نزد سازمان تأمین اجتماعی هستند، چیست؟

این موضوع در حال ساماندهی است. در واقع این الزام اتفاق افتاده است. درست است که اکنون اختیاری است؛ یعنی فرد اختیار دارد که برای بیمه خویش‌فرمایی اقدام کند و یا نکند. با وضع این ماده واحده؛ طبیعتاً این بخش از افراد هم از طریق سکوی مجازی موظف به تحت پوشش قرار دادن بیمه کارکنان خود خواهند شد و در واقع مقدمات بیمه شدن آسان آنان فراهم می‌شود.