ام‌اس به عنوان یک بیماری مزمن و ناتوان‌کننده شناخته می‌شود که در میان زنان سه برابر بیش از مردان شایع است.

به گزارش عرشه آنلاین؛  متخصصان می‌گویند اگرچه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما فیزیوتراپی به عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های توانبخشی می‌تواند با کاهش درد، بهبود توان حرکتی و کنترل علائم، کیفیت زندگی بیماران مبتلا را به شکل چشمگیری ارتقا دهد. 

ایرج عبداللهی، رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی ایران، به مناسبت روز جهانی فیزیوتراپی (هشتم سپتامبر) بر اهمیت نقش فیزیوتراپی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام‌اس تأکید کرد و گفت: این بیماری یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب است که شیوع آن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است و با توجه به بروز آن در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی به نوعی بیماری دوران جوانی محسوب می‌شود. 

به گفته این متخصص، در ام‌اس خودایمنی، سیستم دفاعی بدن به بافت‌های عصبی حمله کرده و با تخریب غلاف عصبی در مغز و نخاع، موجب اختلال در انتقال پیام‌های عصبی می‌شود. 

عبداللهی درباره علائم بیماری هم بیان کرد: دو بینی و تاری دید، سفتی عضلات، خستگی، اختلال حسی، درد، مشکل در تعادل و راه رفتن و اختلال در کنترل دفع و ادرار از جمله علائمی است که بیماران مبتلا به ام‌اس ممکن است تجربه کنند. درمان این بیماری ترکیبی از دارودرمانی از جمله داروهای تعدیل‌کننده بیماری و مهارکننده سیستم ایمنی و توانبخشی از جمله فیزیوتراپی و کاردرمانی است. 

او تأکید کرد: فیزیوتراپی یکی از مهم‌ترین درمان‌ها در بیماران ام‌اس به‌ویژه در مورد مشکلات حرکتی است. فیزیوتراپیست پس از ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، برنامه‌ای متناسب طراحی و اجرا می‌کند که شامل تمرینات تقویت عضلات، بهبود استقامت و دامنه حرکتی مفاصل، کنترل سفتی و اسپاستیسیته، کاهش درد، تمرینات تعادل و راه رفتن، آب‌درمانی و آموزش روش‌های کنترل خستگی و تمرینات خانگی است. 

به گفته رئیس انجمن علمی فیزیوتراپی با توجه به ماهیت مزمن و طولانی‌مدت بیماری، تداوم جلسات فیزیوتراپی بسیار اهمیت دارد. استمرار در درمان علاوه بر بهبود عملکرد حرکتی و کنترل علائم جانبی مانند درد و خستگی، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران و دستیابی آنان به استقلال فردی می‌شود.