پایان برجام؛ ، تحریم های سنگین برگشت

: رأی نیاوردن قطعنامه لغو تحریم‌های سازمان ملل، ایران وارد مرحله‌ای حساس و پیچیده از روابط بین‌الملل و اقتصاد داخلی می‌شود. این اتفاق پیامدهای گسترده‌ای خواهد داشت و نیازمند اقدامات فوری و هوشمندانه است.

تحریم‌ها دسترسی ایران به بازارهای جهانی و سیستم‌های مالی بین‌المللی را محدود می‌کند و صادرات نفت و واردات کالاهای اساسی با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. محدودیت در استفاده از دلار و سیستم سوئیفت، نوسانات شدید ارزی و افزایش تورم را تشدید می‌کند و سرمایه‌گذاران خارجی تمایل کمتری به ورود به بازار ایران خواهند داشت.

پروژه‌های توسعه‌ای متوقف و همکاری‌های علمی و فناوری محدود می‌شود. ایران در مذاکرات بین‌المللی ضعیف‌تر ظاهر شده و فشار سیاسی خارجی افزایش می‌یابد.

برای مقابله با این بحران، ایران باید تمرکز خود را بر اقتصاد داخلی بگذارد، تولید ملی و صنایع داخلی را تقویت کند و وابستگی به واردات را کاهش دهد. توسعه روابط منطقه‌ای و با کشورهای غیرغربی، استفاده از راهکارهای مالی جایگزین مانند تجارت تهاتر و ارزهای غیر دلاری، و دیپلماسی فعال و هوشمند برای کاهش فشار خارجی ضروری است.

همچنین اطلاع‌رسانی شفاف به مردم و مدیریت انتظارات، برای جلوگیری از بحران اجتماعی و بی‌اعتمادی اهمیت ویژه دارد.

تنها با برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت هوشمندانه و تمرکز بر ظرفیت‌های داخلی و منطقه‌ای می‌توان اثرات تحریم‌ها را کاهش داد و مسیر پایداری اقتصادی و سیاسی ایران را پیش گرفت.